Time flies when you're having fun..

Voor je er erg in hebt, ben je al bijna 3 weken aan het reizen. Wat gaat de tijd toch ontzettend snel! En wat heb ik al ontzettend veel leuke, toffe, gekke, maffe en vreemde momenten meegemaakt...

Ik maakte kennis met Thailand in Bangkok, en dat was toch wel even andere koek. Rond half 2 's nachts kwam ik aan in mijn hostel na 20 minuten zoeken en overal te worden aangesproken door vage types, mijn bed was een houten plank met een lapje stof, dronken kamergenoten die om de haverklap binnenviellen en begonnen te snurken: welkom in Bangkok.
Ach, dit eerste nachtje was misschien niet mijn beste, maar er hebben zoveel goede gevolgd. Na een dagje in m'n uppie de stad verkennen en tempels bekijken begon mijn eerste avond Bangkok. En meteen werd het een goede. Direct zoveel mensen ontmoet, veel gefeest en gedronken, om de volgende ochtend met een fikse kater maar een zeer goed gevoel op te staan. Dit was tevens ook de avond dat ik 2 jongens heb leren kennen, Sander(NL) en Matthew(ENG), waar ik vandaag de dag nog altijd mee aan het reizen ben.
Na 4 dagen Bangkok, met activiteiten variërend van het varen door de kanalen tot het bezoeken van een Ping-pong show, besloten we om gezamenlijk door te reizen naar Chiang Mai. Dit werd een busreis die 's nachts zou plaatsvinden, dus zouden we het niet erg vinden om een beetje lekker te kunnen zitten en slapen in de bus. Uiteindelijk hebben we de VIP-bus genomen, tot op dat moment nog niet wetende wat dit inhield. We vielen van de ene verbazing in de andere, maar het hoogtepunt was toch wel de massagefunctie in onze stoelen.

In Chiang Mai direct scooters gehuurd en 2 dagen lang alleen maar rondgereden en prachtige dingen gezien. Toen besefte ik weer hoe leuk het is om scooter te rijden, maar zeker in het buitenland. Je kan zoveel zien, zoveel verkennen en je bent zo vrij.
Het eerste dat we dan ook deden toen we aankwamen in Pai, onze volgende bestemming, was het huren van scooters. Dit moet je hier ook wel, aangezien er geen taxi's of tuctuc's rondrijden. Ondertussen hadden we van veel mensen al gehoord van Pai, maar je moet het toch zelf ervaren om te kunnen zeggen of het leuk is of niet. Nou, ik kan nu zeggen: Pai is geweldig. Het is een heerlijk relaxed dorpje met vriendelijke, ontspannen en mooie mensen. We besloten naar een hostel te gaan waar we goede verhalen over hadden gehoord, Darling View Point. De vrouw die dit runt, Darling, is ook echt een Darling. Het is misschien wel een van de liefste mensen die ik ooit ben tegengekomen en tegen ga komen. Constant lachen, lief, schattig, knuffelen, maar dit alles ook oprecht menen!
Onze kamer hier was fantastisch. Als we wakker werden en ons balkon opstapten, hadden we een prachtig uitzicht over Pai en de bergen daar omheen. Om nog niet eens te spreken over de schitterende zonsondergang die we vanaf ons balkon konden aanschouwen.

Nadat we meer mensen hadden ontmoet en een mooie groep hadden gevormd, besloten we een tocht te gaan maken op onze scooters. Deze tocht is bij uitstek de tofste, gekste, wildste, bizarste en leukste tocht die ik ooit heb gemaakt. Gereden over paden die geen paden te noemen zijn, zand en stenen overal, door modder, over dusdanig steile hellingen dat we af moesten stappen en lopend gasgeven om de scooter omhoog te krijgen, mensen moeten achterlaten, scooters moeten achterlaten, maar onderweg wel de mooiste landschappen kunnen aanschouwen. Uiteindelijk bracht dit ons tot het Pai View Point en dit was het ook waard. En toen moesten we nog naar beneden... Wat een rit. Eenmaal beneden maakten we een korte stop, wat resulteerde in een volgende bizarre wending in deze tocht. Een meisje van de groep verstapte zich en viel flauw van de pijn. Sta je dan in een dorpje in niemandsland, met al die scooters en inmiddels in het donker. 1 meisje zat achterop bij iemand anders en besloot het te proberen om op de scooter te rijden. Dit had ze echter nog nooit gedaan en dat te zien ook. Tot 2x toe crashte ze bijna in de eerste 200 meter die ze reed. Toen hebben we toch maar besloten om de scooter achter te laten..

Bij terugkomst in Pai hadden we zo'n trek dat we direct zijn gaan eten bij de kraampjes op straat. En net als overal in Thailand tot dusver, kan je er heerlijk eten. Nu weet iedereen die mij een beetje kent dat ik gek ben op lekker eten, maar ook dat ik een hele makkelijke eter ben en alles wel lekker vind. Uiteindelijk heb ik hier toch een voedselvergiftiging opgelopen, want de rest van de nacht heb ik alleen maar overgegeven en moeten rennen naar de toilet om mijn boxershort schoon te houden. Ach, het hoort erbij. Je voelt je even 2 dagen kut, maar je doet er niets aan. En ik was niet de enige.

Na 5 dagen in het geweldige Pai zijn we vertrokken richting Laos. Dit was ik vooraf niet van plan, maar uiteindelijk heb ik toch maar besloten om met de boys mee te gaan.
Vanaf de grens zijn we met de zogeheten slow-boat naar Luang Prabang gevaren, met een overnachting tussen in Pakbeng. Een heel klein dorpje waar dagelijks bijna meer toeristen komen met deze boten dan dat er mensen wonen. En zelfs hier hadden ze wifi!
Kerst heb ik voor het grootste gedeelte op de boot gevierd met een hele leuke en gevarieerde groep backpackers waar we ontzettend veel mee hebben gelachen. Deze kerst zal mij voor altijd bijblijven.

Gisteravond was wederom een avond om te onthouden. Elke bar sluit hier uiterlijk om 23.30 uur. Er is echter 1 plek die nog open is na dit tijdstip waar nog gedronken kan worden en daar gaat dan ook iedereen naartoe. En geloof het of niet, dat is de bowlingbaan. Ik had het zelf ook niet verwacht. Bowlen in Laos met tientallen backpackers tot 2 uur 's nachts. Gekkenhuis. Prachtig.

Morgen vertrekken we met de bus naar Vang Vieng, waar we waarschijnlijk ook het nieuwe jaar in zullen luiden. Daarna zal ik alleen terug gaan naar Thailand, om daar mijn reis voort te zetten.
Voor nu, tot zover. Voor mijn volgende verslag zullen jullie moeten wachten tot volgend jaar.

X