It’s been a while…

Neem je tijd, dit gaat wel even duren!
Het heeft even op zich laten wachten, maar hier is dan mijn eerste verslag van 2015. En wat is dit jaar goed begonnen! Voor het eerst in mijn leven het ik kerst en nieuwjaar in mijn eentje gevierd, in het buitenland nota bene. Maar uiteraard was ik niet alleen. Deze jaarwisseling zal ik nooit vergeten, het was een van de hoogtepunten van mijn reis tot nu toe.

Ik was in Laos, Vang Vieng om precies te zijn. En als je Vang Vieng zegt, zeg je tuben. Heel simpel gezegd is tuben niets anders dan drijven in een rubberband, van bar naar bar, om overal te feesten en drankspelletjes te doen. Op de 30ste waren we al wezen tuben met onze groep, maar omdat letterlijk iedereen in Vang Vieng ging tuben op oudjaarsdag, konden wij natuurlijk niet achterblijven. Waar er de eerste dag zo’n 20/30 mensen bij elke bar waren, waren dit er 10x zoveel op oudjaarsdag. Iedereen ging uit zijn dak, dansen op de tafels, moddergevechten, basketballen op blote voeten(highlight!) en uiteraard beerpong. En tegen de tijd dat iedereen bij de laatste bar aankwam en complete drunken was, was het pas 20:00 uur en moest de avond nog beginnen. Een frisse douche en een goed avondmaal later en iedereen was weer klaar om verder te feesten. Niet tot in de vroege ochtend, maar gewoon tot een uurtje of 4. Viel dus best wel mee ;).

En waar nieuwjaarsdag normaal gesproken in het teken staat van het opzoeken van familie en vrienden, stond deze dag voor mij in het teken van het verlaten van mijn familie en vrienden. Want zo voelde het, na 2,5 reizen met dezelfde jongens gaat dit toch een beetje voelen als je familie. En dan waren er nog alle fantastische mensen waar ik kerst en O&N mee heb gevierd, een geweldige groep. Het was een lasting moment om te vertrekken, zeker aangezien ik vanaf dat moment weer in mijn eentje zou zijn en ‘opnieuw’ moest beginnen, maar tegelijkertijd was ik ongelooflijk enthousiast om naar Koh Phangan te gaan voor de befaamde Full Moon Party. Na 16 uur in de bus was ik 2 januari om 06:00 uur eindelijk in Bangkok aangekomen om direct mijn ticket voor de volgende bus te boeken, die om 19:30 uur zou vertrekken. Goed, dan nog maar een keer Bangkok in! Bezoekje aan het grote paleis en wat tempels, 80.000 buddha beelden gezien en letterlijk Buddha-moe zijn, het was een lange dag. En dan mag je weer de bus in voor een tocht van 15 uur, top! Maar het was het uiteindelijk zo waard…!


Echo Beach Hostel, het beste hostel waar ik tot nu toe heb verbleven, was mijn stekkie op Koh Phangan. Pre-party’s elke avond, chille muziek, pooltafeltje, hangmatje op het strand, cocktailtje of een biertje erbij, het was een fantastische plek. En dan heb je natuurlijk de echte feesten op het eiland. En waar je elke ochtend na slechts 3 uur slaap weer denkt: ‘vanavond ga ik echt niet feesten, ik kan niet meer’, denk je 2 uur en een biertje later: LET’S GOOO! En 4 januari was het dan eindelijk zover, de Full Moon Party. Was het wat ik ervan had verwacht? Nee, want ik had geen verwachtingen. Maar ik weet zeker als ik ze wel had, dat ze zwaar zouden zijn overtroffen. Aangekomen op het strand waar het feest plaatsvindt, kochten we natuurlijk meteen de befaamde Buckets. En na een paar buckets, een duik in de zee en vele gekke dansjes later, was ik iedereen kwijt. En dat niet alleen, ik was ook nog een de weg kwijt. En omdat ik de nacht ervoor maar 3 uurtjes had geslapen en dus redelijk gesloopt was, was ik een van de velen die in slaap viel op het strand. Gelukkig was er iemand zo vriendelijk om mij wakker te maken en naar de taxi te brengen. Dat was misschien wel een goed idee. Maar toen ik bijna bij de taxi was, besefte ik iets: het was nog donker. Ooo nee, Markie gaat echt nog niet naar huis, Markie wil de zon op zien komen! Met nieuwe energie, waar ik het vandaan haalde weet ik niet, keerde ik direct om en ging terug naar het strand. En ik kan je vertellen, dit was een goede beslissing. Het op zien komen van de zon, terwijl je met z’n allen staat te feesten op het strand, is een geweldige ervaring. Toen ik eenmaal terug was bij het hostel, na eerst een tosti te hebben gehaald bij de 7 Eleven aan de overkant, ben ik heerlijk in slaap gevallen in een hanngmat op het strand. Fantastisch.

Na nog wat dagen feesten en overdags chillen in een bar met een prachtig uitzicht (en uiteraard ook het nodige verkennen van het prachtige eiland), was het tijd om te vertrekken naar Koh Tao. Ik had afgesproken met een koppel dat ik had ontmoet in het hostel op Koh Phangan om hen weer op te zoeken in Koh Tao. Dit duurde echter iets langer dan gedacht, omdat het BAKKEN uit de hemel kwam. Dan ben je dus in Thailand, op een tropisch eiland, waar het zomer is en winter in Nederland, en dan komt het 3 uur lang met bakken uit de hemel. Ach, het is maar water.

Koh Tao is een mooi eiland en meer relaxed ook dan Koh Phangan. De eerste 2 nachten verbleven we in het drukste gedeelte van het eiland, maar we besloten vervolgens om naar het rustigere zuiden van het eiland te vertrekken. Hier hebben we 3 dagen gesnorkeld, we waren niet weg te slaan uit het water. En het was prachtig. De eerste 2 dagen de mooiste vissen gezien, in alle soorten, kleuren en maten. De derde dag was het tijd om te gaan zoeken naar haaien, dus op naar Shark Bay. Het water was wat wild en troebel en er was geen zon. Geen optimale condities om te gaan snorkelen, maar ik moest en zou een haai zien. We gingen met zijn 3en (een Ier en een Engelse) het water in, geen idee waar de beste plek zou zijn dus we zwommen gewoon maar een eind weg. Tot plots de Ier riep dat hij een haai zag. Helaas was hij 10 meter bij mij vandaan en het zicht dusdanig slecht dat ik hem niet kon zien,en dus ook de haai niet. Zijn vriendin werd echter een beetje bang, want ook zij kon de haai niet zien en dat vond ze maar niks. We besloten om terug te zwemmen naar het strand, maar ik was nog steeds aan het balen dat ik de haai niet had gezien. Aangekomen op het strand besloten we om weer het water in te gaan, maar nu zonder de Engelse. We gingen naar de andere kant van de baai en begonnen onze tweede poging. We waren nog geen 3 minuten in het water, nog steeds in het opdiepe, en ik zag iets voorbij zwemmen. Op het eerste oog dacht ik dat het een vis was zoals vele anderen, maar toen ik nogmaals keek en het zicht iets beter was, besefte ik dat het geen vis was maar een haai! HOLY SHIT! Een haai! Recht voor me, nog geen 4/5 meter bij mij vandaan. Ik was zo enthousiast dat ik er meteen probeerde achteraan te zwemmen, maar laat ik nou net niet zo snel zijn als de haai… Ik verloor hem dus meteen uit het zicht. Dolgelukkig zwommen we verder, in de hoop dat ik er nog meer zou zien. Het zicht werd iets beter, de zee kalmer en de zon begon door te breken. En dat was luxe, het was de afgelopen dagen niet al te best weer met een hoop regen. Straten die blank stonden en onbegaanbaar waren, zo’n hoop regen dus. Maargoed, het zicht werd dus beter en we hadden goede moed om meer haaien te zien. Ik zwom voorop, onderweg naar het diepere gedeelte. Druk om ons heen kijkend en zoekend naar haaien. En uit het niets, op een meter of 6, zwom er weer een! Deze kon ik een stuk beter zien, de zwarte punten op zijn vinnen waren goed herkenbaar. Werkelijk een prachtig beest. Opnieuw deden we een poging hem te achterna te zwemmen, maar wederom was hij ons te snel af. Ik kan het nog steeds nauwelijks geloven, dat ik op zo’n korte afstand van een haai ben geweest, in open water. Het was waanzinnig, zeker weten een van mijn hoogtepunten tot dusver! (highlight!).

Na deze waanzinnige dag was de tijd echter aangebroken om Koh Tao te verlaten en te verkassen naar Phuket. Ik moest hier zo snel mogelijk heen, aangezien mijn visum 2 dagen later zou verlopen. Uiteindelijk heb ik mijn visum kunnen verlengen en was het mogelijk om in Thailand te blijven. Phuket is niet een plek waar ik snel naar terug zou gaan, maar ook hier heb ik zeker een goede tijd gehad. Wederom fantastische mensen ontmoet en de meeste gekke dingen gezien op Banglao Road. Wauw, dat is echt de meest bizarre straat waar ik ooit ben geweest. Een overkill aan prostituees, ladyboys, paaldanseressen, proppers en Russen.

Na 3 nachten Phuket ben ik vertrokken naar Koh Phi Phi. Ik was nog geen 2 uur op dit eiland en er vormde zich al een groep in ons hostel. Uiteindelijk bestond de groep uit 12 man en vrouw, die allemaal in dezelfde dorm verbleven. Het was een gekkenhuis. Ontzettend veel gelachen, de beste dag uit ons leven beleefd, wild gefeest, het was geweldig. Deze beste dag uit ons en ook uit mijn leven was overigens de dag dat we met zijn allen naar Koh Phi Phi Leh zijn geweest, naar het strand waar de film The Beach is opgenomen. En niet heeft grote strand, maar een klein strandje aan de andere kant waar je alleen kon komen door te zwemmen, heeft onze harten gestolen. Het was onbeschrijfelijk, het mooiste plekje op de aarde waar ik tot nu toe ben geweest. En de beste plek op aarde waar ik ooit een biertje heb gedronken. Vervolgens sprongen we weer in de boot, om te zingen, bier te drinken, te lachen en te dollen. Vervolgens kwamen we aan op Monkey Beach, waar ik tevens het angstigste moment tot nu toe heb meegemaakt. Achterna worden gezeten door 3 apen, geweldig maar eng haha. En bij terugkomst op ons eiland begon het feest en werd het een geweldige avond.

Na Phi Phi was het tijd om wat rust te pakken en ben ik samen met 3 Brazilianen naar Koh Lanta vertrokken. De eerste nacht is dat ons gelukt, de tweede avond was er weer eentje om te onthouden. He shit, dat is me dus niet gelukt. Overdag hebben we overigens de hele dag rondgereden over het eiland met scooters en twee keer zonder benzine komen te staan. Ach, wederom een goed verhaal om te vertellen!

Vandaag zijn we vertrokken naar Krabi, waar ik nu in mijn bunker dit verhaal aan het schrijven ben. En dat is best lastig, als je verblijft in een party hostel en iedereen om de 5 minuten komt vragen waar je blijft. Dussssss, ik denk dat ik er maar eens een eind aan ga breien. Het is een gigantisch verslag geworden, maar wat wil je als je 4 weken geen verslagen schrijft. Mijn excuses, de volgende keer zal ik niet zo lang op mij laten wachten! Voor nu, wens ik jullie alle goeds en feliciteerd ik Oossie met zijn verjaardag, gefeliciteerd pik!

XOXO